Co ja tu wyprawiam?

Obserwuję, notuję, komentuję. Potrafię ostro przyłożyć, ale nie robię tego notorycznie. Pistacjowy blog jest moją osobistą odtrutką na polityczno-obyczajowe niestrawności. Piszę głównie dla siebie, ale Wasze wizyty cieszą mnie niezwykle. Wpadajcie o każdej porze, pogadamy :))

piątek, 1 maja 2009

1 MAJA 2004

1 maja to wspaniałe święto. Kiedyś go nie znosiłam, teraz jest dla mnie niezwykle ważne. Żałuję tylko, że ludzie, których bardzo kochałam, nie dożyli tej wspaniałej chwili.
Autor: o
Etykiety: ,

4 komentarze:

  1. daijoji1 maja 2009 23:09

    Ściskam Cię serdecznie i ciepło. Twoi ukochani bliscy byliby dzisiaj pewnie równie jak Ty dumni z tej rocznicy. Ja też nie znosiłam i muszę Ci się przyznać, że jeszcze nie mogę się przestawić i nadal nie znoszę. Ale taki pierwszy maja, jak świętujemy u Ciebie, to ja rozumiem!!! :-)))

    OdpowiedzUsuń
  2. Pistacjowy Kosmita1 maja 2009 23:13

    XOXO, :)))

    OdpowiedzUsuń
  3. daijoji2 maja 2009 20:28

    Dziękuję! Muszę obejrzeć koniecznie, ciekawa właśnie jestem reszty piosenek. Miłego wieczoru, buziaki! :-)

    OdpowiedzUsuń
  4. brunea4 maja 2009 23:15

    A ja mam bardzo fajne wspomnienia z 1-szego maja! Bedac malym dzieckiem (a w ogole to przeciez wyjechalysmy tez jeszcze jako prawie dzieci), pamietam jak tata wzial mnie na przymusowy dla niego pochod i bylo super -- siedzialam mu na plecach i jadlam lody. Potem w harcerstwie maszerowalismy z naszym hufcem a potem wszyscy sie zaraz rozproszyli i wracalismy cala taka niesforna halastra na piechote do domu (chyba ponad 5 kilometrow), znowu lody, zarty i piosenki. A potem w liceum przedstawianie wychowawczyni nieprawdziwych zaswiadczen o niedyspozycji, aby uniknac "marszu" -- moze nawet mozna to zaliczyc do dywersji?

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)