A gdyby dzieci rządziły światem

Zostałem sprowadzony do parteru. Przez eksperta. Trochę mi wstyd, ale czy człowiek może znać się na wszystkim???

A było to tak.

Do okienka podjechał pięcioletni rowerzysta.

- Popłoszę naklejki z piłkarzami. Po 1,50.

- ....

- Nie, nie, to są koszykarze!

- Ale mam tylko po 3,50.

- Te po 3,50 to nie są naklejki tylko kałty. A ja nie mam albumu do kałt. Ja zbiełam naklejki.

- Poważnie? To są karty?

Niebieskie oczy patrzyły na mnie cierpliwie i wyrozumiale.

- Tak, tak. To są kałty.

- I na kartach też są piłkarze?

- Tak, można je kolekcjonować, ale trzeba mieć album, i on jest bałdzo dłogi.

- Wobec tego dzięki za wyjaśnienia, teraz już będę wiedział. Niestety nie mam twoich naklejek.

- To tłudno. Przyjadę jeszcze kiedyś, może wtedy będą. Do widzenia.



Po paru godzinach pojawił się kolejny kolekcjoner.

- Poproszę...

- Karty z ligą?

- Cztery - podaje mi banknot dwudziestozłotowy - albo pięć, co tam!

Spojrzałem na niego. Mógł mieć około 10 lat.

- A cztery nie wystarczą? To nie moja sprawa, ale nie wydawaj może wszystkich pieniędzy... Jak myślisz?

Spojrzał na mnie nieprzytomnie, po czym kiwnął potakująco głową:

- Dziękuję, że mnie pan zatrzymał. Zupełnie oszalałem.

Nie wiedzieć czemu, wyobraziłem sobie Sejm... Kapitalne te dzieciaki, nie?